Bösewicht

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Bösewicht (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
lp IPA[ˈbøːzəˌvɪçt]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) złoczyńca; nikczemnik; łobuz, drań
(1.2) czarny charakter (w roli teatralnej lub filmowej)
odmiana:
(1.1-2)[1]
przykłady:
(1.1) Ein Bösewicht gelangt zu keiner Größe. (Goethe)Złoczyńca nie osiągnie wielkości.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) Ganove, Halunke, Lump, Missetäter, Schuft, Schurke, Tunichtgut, Übeltäter
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska Bösewichtin ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Deklinacja rzeczowników
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Boesewicht” w: Duden Onlinewörterbuch, Bibliographisches Institut.