Awentyn

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Awentyn (język polski)[edytuj]

Awentyn (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. hist. jedno z siedmiu rzymskich wzgórz; zob. też Awentyn w Wikipedii
(1.2) geogr. adm. dzielnica Rzymu obejmująca Awentyn (1.1)

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(2.1) imię męskie; zob. też Awentyn (imię) w Wikipedii
(2.2) mit. rzym. syn Herkulesa i Rei, bóg wzgórza Awentyn (1.1)
odmiana:
(1.1-2)
(2.1-2)
przykłady:
(2.1) Dzisiaj obchodzimy wspomnienie świętego Awentyna.
składnia:
kolokacje:
(1.1) na Awentynie
(2.1) pan Awentyn • brat / kuzyn / wujek / dziadek Awentyn • mężczyzna imieniem (o imieniu) Awentyn • święty / błogosławiony Awentyn • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Awentyn • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Awentyn • otrzymać / dostać / przybrać imię Awentyn • dzień imienin / imieniny Awentyna • na Awentyna (o dniu)
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. awentyński
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Aventinus
uwagi:
(1.1) zobacz też: AwentynCeliusEskwilinKapitolKwirynałPalatynWiminał
tłumaczenia:
źródła: