Ausgrabung

Ausgrabung (język niemiecki)

eine Ausgrabung (1.1)

wymowa:

lp IPA: [ˈaʊ̯sɡʀaːbʊŋ] lm IPA: [ˈaʊ̯sɡʀaːbʊŋən]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) archeol. wykopalisko (miejsce)

(1.2) archeol. wykopalisko (przedmiot)

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Ausgrabung	die Ausgrabungen
dopełniacz	der Ausgrabung	der Ausgrabungen
celownik	der Ausgrabung	den Ausgrabungen
biernik	die Ausgrabung	die Ausgrabungen

przykłady:

(1.1) Die Archäologen haben bei den Ausgrabungen wertvolle Entdeckungen gemacht. → Archeolodzy dokonali podczas wykopalisk cennych odkryć.

(1.2) Das Museum zeigt Ausgrabungen aus dem 10. Jahrhundert. → Muzeum eksponuje wykopaliska z X wieku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ausgraben n, Ausgräber m, Ausgräberin ż

czas. ausgraben

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: