Argun

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Argun (język polski)[edytuj]

dorzecze Argunu (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. rzeka w Chinach i Rosji, łącząc się z Szyłką tworzy Amur[1]; zob. też Argun w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Argunu • nad Argunem • Argun wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływana prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Argunu • pływać / płynąć Argunem
synonimy:
(1.1) war. Arguń[2]
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) rzeka
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2.
  2. Lech Ratajski, Janina Szewczyk, Przemysław Zwoliński, Polskie nazewnictwo geograficzne świata, PWN, Warszawa 1959, s. 190.