Appellativ

Appellativ (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [apɛlaˈtiːf]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) jęz. apelatyw

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	das Appellativ	die Appellative
dopełniacz	des Appellativs	der Appellative
celownik	dem Appellativ	den Appellativen
biernik	das Appellativ	die Appellative

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Appellativum, Gattungsname

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Substantiv

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Appellativum n

przym. appellativ, appellativisch

związki frazeologiczne:

etymologia:

p.łac. appellativum

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Słownictwo gramatyczne

źródła: