Anständigkeit

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Anständigkeit (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
?/i
lp IPA[ˈanʃtɛndɪçˌkaɪ̯t]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przyzwoitość
odmiana:
(1.1)[1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Anstand m
przym. anständig
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: