Odmiana rzeczowników mocnych rodzaju męskiego typu (-s, -ar)[edytuj]
Typ (-s, -ar) to najczęściej spotykana deklinacja rzeczowników rodzaju męskiego w języku islandzkim. Charakterystyczna dla tego typu jest końcówka -s w dopełniaczu liczby pojedynczej, chociaż istnieje wyjątek i dla dopełniacza liczby pojedynczej rzeczownik podczas odmiany dostaje końcówkę -ar, natomiast w mianowniku liczby mnogiej rzeczownik dostaje końcówkę -ar.
Obok podstawowego wzoru odmiany tego typu posiada trzy podtypy, w których w czasie odmiany występują pewne oboczności. Oboczności zachodzą także w rzeczownikach, których temat zakończony jest na a. W celowniku liczby mnogiej to a zamienia się wówczas w ö (jak to ma miejsce w jednym z poniższych przykładów).
Rzeczowniki dwusylabowe zakończone w mianowniku na -ann, -inn, -unn, -all, -ill lub -ull. W sylabach tych występują pewne oboczności w czasie odmiany. Poza tym dodawane są końcówki według wzoru podstawowego (oprócz mianownika liczby pojedynczej).
Do tego podtypu należą m.in. następujące rzeczowniki: aftann, arinn, drottinn, jötunn, aðall, gaffall, engill, ferill, lykill, þistill, djöfull, jökull, ígull, öxull.
Niektóre rzeczowniki rodzaju męskiego zakończone na -ar lub -ur. Podobnie jak w poprzednim podtypie końcówka ta podlega pewnym obocznościom. Do tego dodawane są końcówki odmiany.
Niektóre rzeczowniki rodzaju męskiego zakończone na -ir. Również tutaj końcówka ta podlega obocznościom, ale występuje ona jedynie w liczbie pojedynczej. Niezależnie od tego dodawane są normalne końcówki odmiany.