Jedyny czasownik odmieniający się według tego typu: bezokolicznik lähteä, temat lä-.
tryb oznajmujący
czas teraźniejszy
perfekt
twierdzenie
przeczenie
twierdzenie
przeczenie
osoba
lp
lm
lp
lm
osoba
lp
lm
lp
lm
1.
lä‧hd‧en
lä‧hd‧emme
en lä‧hd‧e
emme lä‧hd‧e
1.
olen lä‧ht‧enyt
olemme lä‧ht‧eneet
en ole lä‧ht‧enyt
emme ole lä‧ht‧eneet
2.
lä‧hd‧et
lä‧hd‧ette
et lä‧hd‧e
ette lä‧hd‧e
2.
olet lä‧ht‧enyt
olette lä‧ht‧eneet
et ole lä‧ht‧enyt
ette ole lä‧ht‧eneet
3.
lä‧ht‧ee
lä‧ht‧evät
ei lä‧hd‧e
eivät lä‧hd‧e
3.
on lä‧ht‧enyt
ovat lä‧ht‧eneet
ei ole lä‧ht‧enyt
eivät ole lä‧ht‧eneet
str. bierna
lä‧hd‧etään
ei lä‧hd‧etä
str. bierna
on lä‧hd‧etty
ei ole lä‧hd‧etty
imperfekt
czas zaprzeszły
twierdzenie
przeczenie
twierdzenie
przeczenie
osoba
lp
lm
lp
lm
osoba
lp
lm
lp
lm
1.
lä‧hd‧in/ lä‧ksin
lä‧hd‧imme/ lä‧ksimme
en lä‧ht‧enyt
emme lä‧ht‧eneet
1.
olin lä‧ht‧enyt
olimme lä‧ht‧eneet
en ollut lä‧ht‧enyt
emme olleet lä‧ht‧eneet
2.
lä‧hd‧it/ lä‧ksit
lä‧hd‧itte/ lä‧ksitte
et lä‧ht‧enyt
ette lä‧ht‧eneet
2.
olit lä‧ht‧enyt
olitte lä‧ht‧eneet
et ollut lä‧ht‧enyt
ette olleet lä‧ht‧eneet
3.
lä‧ht‧i/ lä‧ksi
lä‧ht‧ivät/ lä‧ksivät
ei lä‧ht‧enyt
eivät lä‧ht‧eneet
3.
oli lä‧ht‧enyt
olivat lä‧ht‧eneet
ei ollut lä‧ht‧enyt
eivät olleet lä‧ht‧eneet
str. bierna
lä‧hd‧ettiin
ei lä‧hd‧etty
str. bierna
oli lä‧hd‧etty
ei ollut lä‧hd‧etty
tryb warunkowy
czas teraźniejszy
perfekt
twierdzenie
przeczenie
twierdzenie
przeczenie
osoba
lp
lm
lp
lm
osoba
lp
lm
lp
lm
1.
lä‧ht‧isin
lä‧ht‧isimme
en lä‧ht‧isi
emme lä‧ht‧isi
1.
olisin lä‧ht‧enyt
olisimme lä‧ht‧eneet
en olisi lä‧ht‧enyt
emme olisi lä‧ht‧eneet
2.
lä‧ht‧isit
lä‧ht‧isitte
et lä‧ht‧isi
ette lä‧ht‧isi
2.
olisit lä‧ht‧enyt
olisitte lä‧ht‧eneet
et olisi lä‧ht‧enyt
ette olisi lä‧ht‧eneet
3.
lä‧ht‧isi
lä‧ht‧isivät
ei lä‧ht‧isi
eivät lä‧ht‧isi
3.
olisi lä‧ht‧enyt
olisivat lä‧ht‧eneet
ei olisi lä‧ht‧enyt
eivät olisi lä‧ht‧eneet
str. bierna
lä‧hd‧ettäisiin
ei lä‧hd‧ettäisi
str. bierna
olisi lä‧hd‧etty
ei olisi lä‧hd‧etty
tryb rozkazujący
czas teraźniejszy
perfekt
twierdzenie
przeczenie
twierdzenie
przeczenie
osoba
lp
lm
lp
lm
osoba
lp
lm
lp
lm
1.
–
lä‧ht‧ekäämme
–
älkäämme lä‧ht‧ekö
1.
–
olkaamme lä‧ht‧eneet
–
älkäämme olko lä‧ht‧eneet
2.
lä‧hd‧e
lä‧ht‧ekää
älä lä‧hd‧e
älkää lä‧ht‧ekö
2.
ole lä‧ht‧enyt
olkaa lä‧ht‧eneet
älä ole lä‧ht‧enyt
älkää olko lä‧ht‧eneet
3.
lä‧ht‧eköön
lä‧ht‧ekööt
älköön lä‧ht‧ekö
älkööt lä‧ht‧ekö
3.
olkoon lä‧ht‧enyt
olkoot lä‧ht‧eneet
älköön olko lä‧ht‧enyt
älkööt ole lä‧ht‧eneet
str. bierna
lä‧hd‧ettäköön
älköön lä‧hd‧ettäkö
str. bierna
olkoon lä‧hd‧etty
älköön olko lä‧hd‧etty
tryb potencjalny
czas teraźniejszy
perfekt
twierdzenie
przeczenie
twierdzenie
przeczenie
osoba
lp
lm
lp
lm
osoba
lp
lm
lp
lm
1.
lä‧ht‧enen
lä‧ht‧enemme
en lä‧ht‧ene
emme lä‧ht‧ene
1.
lienen lä‧ht‧enyt
lienemme lä‧ht‧eneet
en liene lä‧ht‧enyt
emme liene lä‧ht‧eneet
2.
lä‧ht‧enet
lä‧ht‧enette
et lä‧ht‧ene
ette lä‧ht‧ene
2.
lienet lä‧ht‧enyt
lienette lä‧ht‧eneet
et liene lä‧ht‧enyt
ette liene lä‧ht‧eneet
3.
lä‧ht‧enee
lä‧ht‧enevät
ei lä‧ht‧ene
eivät lä‧ht‧ene
3.
lienee lä‧ht‧enyt
lienevät lä‧ht‧eneet
ei liene lä‧ht‧enyt
eivät liene lä‧ht‧eneet
str. bierna
lä‧hd‧ettäneen
ei lä‧hd‧ettane
str. bierna
lienee lä‧hd‧etty
ei liene lä‧hd‧etty
Formy odczasownikowe
bezokoliczniki/odsłownik
imiesłowy
str. czynna
str. bierna
str. czynna
str. bierna
I
lä‧hteä
cz. teraźniejszego
lä‧ht‧evä
lä‧hd‧ettävä
rozszerzony I
lä‧hteäkseen2
cz. przeszłego
lä‧ht‧enyt
lä‧hd‧etty
II
inessivus
lä‧hti‧essä1
lä‧hd‧ettäessä
sprawcy
lä‧ht‧emä1, 3
instructivus
lä‧hti‧en
–
przeczący
lä‧ht‧emätön
III
inessivus
lä‧ht‧emässä
–
1) Może być połączony z przyrostkiem dzierżawczym.
2) Używany wyłącznie z przyrostkiem dzierżawczym; to jest forma dla 3. osoby liczby pojedynczej i mnogiej. 3) Tylko czasowniki przechodnie mają tę formę.