Aneks:Język fiński - odmiana czasowników/22

Koniugacja typu 22.[edytuj]

tylne[edytuj]

zakończone na -uosta (ks → s/ss)

Przykład poniżej: bezokolicznik juosta, temat juo-.

tryb oznajmujący
czas teraźniejszy					perfekt
	twierdzenie		przeczenie			twierdzenie		przeczenie
osoba	lp	lm	lp	lm	osoba	lp	lm	lp	lm
1.	juo‧ks‧en	juo‧ks‧emme	en juo‧ks‧e	emme juo‧ks‧e	1.	olen juo‧s‧sut	olemme juo‧s‧seet	en ole juo‧s‧sut	emme ole juo‧s‧seet
2.	juo‧ks‧et	juo‧ks‧ette	et juo‧ks‧e	ette juo‧ks‧e	2.	olet juo‧s‧sut	olette juo‧s‧seet	et ole juo‧s‧sut	ette ole juo‧s‧seet
3.	juo‧ks‧ee	juo‧ks‧evat	ei juo‧ks‧e	eivät juo‧ks‧e	3.	on juo‧s‧sut	ovat juo‧s‧seet	ei ole juo‧s‧sut	eivät ole juo‧s‧seet
str. bierna	juo‧s‧taan		ei juo‧s‧ta		str. bierna	on juo‧s‧tu		ei ole juo‧s‧tu
imperfekt					czas zaprzeszły
	twierdzenie		przeczenie			twierdzenie		przeczenie
osoba	lp	lm	lp	lm	osoba	lp	lm	lp	lm
1.	juo‧ks‧in	juo‧ks‧imme	en juo‧s‧sut	emme juo‧s‧seet	1.	olin juo‧s‧sut	olimme juo‧s‧seet	en ollut juo‧s‧sut	emme olleet juo‧s‧seet
2.	juo‧ks‧it	juo‧ks‧itte	et juo‧s‧sut	ette juo‧s‧seet	2.	olit juo‧s‧sut	olitte juo‧s‧seet	et ollut juo‧s‧sut	ette olleet juo‧s‧seet
3.	juo‧ks‧i	juo‧ks‧ivat	ei juo‧s‧sut	eivät juo‧s‧seet	3.	oli juo‧s‧sut	olivat juo‧s‧seet	ei ollut juo‧s‧sut	eivät olleet juo‧s‧seet
str. bierna	juo‧s‧tiin		ei juo‧s‧tu		str. bierna	oli juo‧s‧tu		ei ollut juo‧s‧tu
tryb warunkowy
czas teraźniejszy					perfekt
	twierdzenie		przeczenie			twierdzenie		przeczenie
osoba	lp	lm	lp	lm	osoba	lp	lm	lp	lm
1.	juo‧ks‧isin	juo‧ks‧isimme	en juo‧ks‧isi	emme juo‧ks‧isi	1.	olisin juo‧s‧sut	olisimme juo‧s‧seet	en olisi juo‧s‧sut	emme olisi juo‧s‧seet
2.	juo‧ks‧isit	juo‧ks‧isitte	et juo‧ks‧isi	ette juo‧ks‧isi	2.	olisit juo‧s‧sut	olisitte juo‧s‧seet	et olisi juo‧s‧sut	ette olisi juo‧s‧seet
3.	juo‧ks‧isi	juo‧ks‧isivat	ei juo‧ks‧isi	eivät juo‧ks‧isi	3.	olisi juo‧s‧sut	olisivat juo‧s‧seet	ei olisi juo‧s‧sut	eivät olisi juo‧s‧seet
str. bierna	juo‧s‧taisiin		ei juo‧s‧taisi		str. bierna	olisi juo‧s‧tu		ei olisi juo‧s‧tu
tryb rozkazujący
czas teraźniejszy					perfekt
	twierdzenie		przeczenie			twierdzenie		przeczenie
osoba	lp	lm	lp	lm	osoba	lp	lm	lp	lm
1.	–	juo‧s‧kaamme	–	älkäämme juo‧s‧ko	1.	–	olkaamme juo‧s‧seet	–	älkäämme olko juo‧s‧seet
2.	juo‧ks‧e	juo‧s‧kaa	älä juo‧ks‧e	älkää juo‧s‧ko	2.	ole juo‧s‧sut	olkaa juo‧s‧seet	älä ole juo‧s‧sut	älkää olko juo‧s‧seet
3.	juo‧s‧koon	juo‧s‧koot	älköön juo‧s‧ko	älkööt juo‧s‧ko	3.	olkoon juo‧s‧sut	olkoot juo‧s‧seet	älköön olko juo‧s‧sut	älkööt ole juo‧s‧seet
str. bierna	juo‧s‧takoon		älköön juo‧s‧tako		str. bierna	olkoon juo‧s‧tu		älköön olko juo‧s‧tu
tryb potencjalny
czas teraźniejszy					perfekt
	twierdzenie		przeczenie			twierdzenie		przeczenie
osoba	lp	lm	lp	lm	osoba	lp	lm	lp	lm
1.	juo‧s‧sen	juo‧s‧semme	en juo‧s‧se	emme juo‧s‧se	1.	lienen juo‧s‧sut	lienemme juo‧s‧seet	en liene juo‧s‧sut	emme liene juo‧s‧seet
2.	juo‧s‧set	juo‧s‧sette	et juo‧s‧se	ette juo‧s‧se	2.	lienet juo‧s‧sut	lienette juo‧s‧seet	et liene juo‧s‧sut	ette liene juo‧s‧seet
3.	juo‧s‧see	juo‧s‧sevat	ei juo‧s‧se	eivät juo‧s‧se	3.	lienee juo‧s‧sut	lienevät juo‧s‧seet	ei liene juo‧s‧sut	eivät liene juo‧s‧seet
str. bierna	juo‧s‧taneen		ei juo‧s‧tane		str. bierna	lienee juo‧s‧tu		ei liene juo‧s‧tu

Formy odczasownikowe
bezokoliczniki/odsłownik				imiesłowy
		str. czynna	str. bierna		str. czynna	str. bierna
I		juo‧sta		cz. teraźniejszego	juo‧kseva	juo‧stava
rozszerzony I		juo‧stakseen²		cz. przeszłego	juo‧s‧sut	juo‧s‧tu
II	inessivus	juo‧stessa¹	juo‧staessa	sprawcy	juo‧ksema^1, 3
II	instructivus	juo‧sten	–	przeczący	juo‧ksematon
III	inessivus	juo‧ksemassa	–	¹⁾ Może być połączony z przyrostkiem dzierżawczym. ²⁾ Używany wyłącznie z przyrostkiem dzierżawczym; to jest forma dla 3. osoby liczby pojedynczej i mnogiej. ³⁾ Tylko czasowniki przechodnie mają tę formę.
	elativus	juo‧ksemasta	–
	illativus	juo‧ksemaan	–
	adessivus	juo‧ksemalla	–
	abessivus	juo‧ksematta	–
	instructivus	juo‧kseman	juo‧staman
IV	mianownik	juo‧kseminen
IV	partitivus	juo‧ksemista
V		juo‧ksemaisillan²

przednie[edytuj]

zakończone na -yöstä, -iestä (ks → s/ss)

Przykład poniżej: bezokolicznik piestä, temat pie-.

tryb oznajmujący
czas teraźniejszy					perfekt
	twierdzenie		przeczenie			twierdzenie		przeczenie
osoba	lp	lm	lp	lm	osoba	lp	lm	lp	lm
1.	pie‧ks‧en	pie‧ks‧emme	en pie‧ks‧e	emme pie‧ks‧e	1.	olen pie‧s‧syt	olemme pie‧s‧seet	en ole pie‧s‧syt	emme ole pie‧s‧seet
2.	pie‧ks‧et	pie‧ks‧ette	et pie‧ks‧e	ette pie‧ks‧e	2.	olet pie‧s‧syt	olette pie‧s‧seet	et ole pie‧s‧syt	ette ole pie‧s‧seet
3.	pie‧ks‧ee	pie‧ks‧evät	ei pie‧ks‧e	eivät pie‧ks‧e	3.	on pie‧s‧syt	ovat pie‧s‧seet	ei ole pie‧s‧syt	eivät ole pie‧s‧seet
str. bierna	pie‧s‧tään		ei pie‧s‧tä		str. bierna	on pie‧s‧ty		ei ole pie‧s‧ty
imperfekt					czas zaprzeszły
	twierdzenie		przeczenie			twierdzenie		przeczenie
osoba	lp	lm	lp	lm	osoba	lp	lm	lp	lm
1.	pie‧ks‧in	pie‧ks‧imme	en pie‧s‧syt	emme pie‧s‧seet	1.	olin pie‧s‧syt	olimme pie‧s‧seet	en ollut pie‧s‧syt	emme olleet pie‧s‧seet
2.	pie‧ks‧it	pie‧ks‧itte	et pie‧s‧syt	ette pie‧s‧seet	2.	olit pie‧s‧syt	olitte pie‧s‧seet	et ollut pie‧s‧syt	ette olleet pie‧s‧seet
3.	pie‧ks‧i	pie‧ks‧ivät	ei pie‧s‧syt	eivät pie‧s‧seet	3.	oli pie‧s‧syt	olivat pie‧s‧seet	ei ollut pie‧s‧syt	eivät olleet pie‧s‧seet
str. bierna	pie‧s‧tiin		ei pie‧s‧ty		str. bierna	oli pie‧s‧ty		ei ollut pie‧s‧ty
tryb warunkowy
czas teraźniejszy					perfekt
	twierdzenie		przeczenie			twierdzenie		przeczenie
osoba	lp	lm	lp	lm	osoba	lp	lm	lp	lm
1.	pie‧ks‧isin	pie‧ks‧isimme	en pie‧ks‧isi	emme pie‧ks‧isi	1.	olisin pie‧s‧syt	olisimme pie‧s‧seet	en olisi pie‧s‧syt	emme olisi pie‧s‧seet
2.	pie‧ks‧isit	pie‧ks‧isitte	et pie‧ks‧isi	ette pie‧ks‧isi	2.	olisit pie‧s‧syt	olisitte pie‧s‧seet	et olisi pie‧s‧syt	ette olisi pie‧s‧seet
3.	pie‧ks‧isi	pie‧ks‧isivät	ei pie‧ks‧isi	eivät pie‧ks‧isi	3.	olisi pie‧s‧syt	olisivat pie‧s‧seet	ei olisi pie‧s‧syt	eivät olisi pie‧s‧seet
str. bierna	pie‧s‧täisiin		ei pie‧s‧täisi		str. bierna	olisi pie‧s‧ty		ei olisi pie‧s‧ty
tryb rozkazujący
czas teraźniejszy					perfekt
	twierdzenie		przeczenie			twierdzenie		przeczenie
osoba	lp	lm	lp	lm	osoba	lp	lm	lp	lm
1.	–	pie‧s‧käämme	–	älkäämme pie‧s‧kö	1.	–	olkaamme pie‧s‧seet	–	älkäämme olko pie‧s‧seet
2.	pie‧ks‧e	pie‧s‧kää	älä pie‧ks‧e	älkää pie‧s‧kö	2.	ole pie‧s‧syt	olkaa pie‧s‧seet	älä ole pie‧s‧syt	älkää olko pie‧s‧seet
3.	pie‧s‧köön	pie‧s‧kööt	älköön pie‧s‧kö	älkööt pie‧s‧kö	3.	olkoon pie‧s‧syt	olkoot pie‧s‧seet	älköön olko pie‧s‧syt	älkööt ole pie‧s‧seet
str. bierna	pie‧s‧täköön		älköön pie‧s‧täkö		str. bierna	olkoon pie‧s‧ty		älköön olko pie‧s‧ty
tryb potencjalny
czas teraźniejszy					perfekt
	twierdzenie		przeczenie			twierdzenie		przeczenie
osoba	lp	lm	lp	lm	osoba	lp	lm	lp	lm
1.	pie‧s‧sen	pie‧s‧semme	en pie‧s‧se	emme pie‧s‧se	1.	lienen pie‧s‧syt	lienemme pie‧s‧seet	en liene pie‧s‧syt	emme liene pie‧s‧seet
2.	pie‧s‧set	pie‧s‧sette	et pie‧s‧se	ette pie‧s‧se	2.	lienet pie‧s‧syt	lienette pie‧s‧seet	et liene pie‧s‧syt	ette liene pie‧s‧seet
3.	pie‧s‧see	pie‧s‧sevät	ei pie‧s‧se	eivät pie‧s‧se	3.	lienee pie‧s‧syt	lienevät pie‧s‧seet	ei liene pie‧s‧syt	eivät liene pie‧s‧seet
str. bierna	pie‧s‧täneen		ei pie‧s‧täne		str. bierna	lienee pie‧s‧ty		ei liene pie‧s‧ty

Formy odczasownikowe
bezokoliczniki/odsłownik				imiesłowy
		str. czynna	str. bierna		str. czynna	str. bierna
I		pie‧stä		cz. teraźniejszego	pie‧ksevä	pie‧stävä
rozszerzony I		pie‧stäkseen²		cz. przeszłego	pie‧s‧syt	pie‧s‧ty
II	inessivus	pie‧stessä¹	pie‧stäessä	sprawcy	pie‧ksemä^1, 3
II	instructivus	pie‧sten	–	przeczący	pie‧ksemätön
III	inessivus	pie‧ksemässä	–	¹⁾ Może być połączony z przyrostkiem dzierżawczym. ²⁾ Używany wyłącznie z przyrostkiem dzierżawczym; to jest forma dla 3. osoby liczby pojedynczej i mnogiej. ³⁾ Tylko czasowniki przechodnie mają tę formę.
	elativus	pie‧ksemästä	–
	illativus	pie‧ksemään	–
	adessivus	pie‧ksemällä	–
	abessivus	pie‧ksemättä	–
	instructivus	pie‧ksemän	pie‧stämän
IV	mianownik	pie‧kseminen
IV	partitivus	pie‧ksemistä
V		pie‧ksemäisillän²