Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Przymiotniki dają uzupełniające informacje o rzeczownikach. Forma przymiotnika musi zgadzać się z formą rzeczownika. Zatem większość przymiotników ma trzy formy.
Forma podstawowa – Liczba pojedyncza
wspólny (en)
nijaki (et)
En stor bil
Et stort
hus
Bilen er stor
Huset er stort
 
Przysłówek:
 
Vi køber stort ind
liczba mnoga:
To store huse
Husene er store
forma określona:
Den store bil
Det store hus
Prawie wszystkie przymiotniki mogą być używane jako przysłówki po dodaniu końcówki –t.
W liczbie mnogiej forma nie jest uzależniona od rodzaju.
W formie określonej forma nie jest uzależniona ani od rodzaju ani od liczby.
Ogromna większość przymiotników odmienia się następująco:
stor
stort
store
rød
rødt
røde
sød
sødt
søde
dygtig
dygtigt
dygtige
Niektóre przymiotniki mają identyczną formę wspólną i nijaką:
egoistisk
egoistisk
egoistiske
glad
glad
glade
træt
træt
trætte [t > tt]
Istnieją też inne odmiany:
forkølet
forkølet
forkølede
lille
lille
små
grov
groft
grove
blå
blåt
blå
Niektóre nie odmieniają się w ogóle:
Stopniowanie przymiotników[ edytuj ]
Stopień:
równy
wyższy
najwyższy
 
-ere
-est
rig
rigere
rigest
høj
højere
højest
Spółgłoski poprzedzone krótką samogłoską często podwajają się, kiedy są stopniowane:
dum
dumm ere
dumm est
grøn
grønn ere
grønn est
træt
trætt ere
trætt est
Przymiotniki kończące się na –ig stopniują się przez -ere, -st:
vigtig
vigtigere
vigtigst
billig
billigere
billigst
dejlig
dejligere
dejligst
Istnieje też inne odmiany:
stor
større
størst
doven
dovn ere
dovn est
Niektóre stopniują się nieregularnie:
gammel
ældre
ældst
god
bedre
bedst
lille
mindre
mindst
ung
yngre
yngst
mange
flere
flest
meget
mere
mest
Niektóre przymiotniki stopniują się przez ”mere”, „mest”, np.:
1. Niektóre przymiotniki dwusylabowe oraz prawie wszystkie trzy– i więcejsylabowe.
populær
mere populær
mest populær
sulten
mere sulten
mest sulten
2. Przymiotniki z końcówką: -et, -isk i niektóre inne.
forkølet
mere forkølet
mest forkølet
egoistisk
mere egoistisk
mest egoistisk
Tina er lige så sulten som Jens.
Tina er lige så høj som Jens.
Tina er mere sulten end Jens.
Tina er højere end Jens.
Tina er den mest sultne i sin klasse.
Tina er den højeste i sin klasse.
Przymiotnik jako rzeczownik [ edytuj ]
Niektóre przymiotniki są używane też jako rzeczowniki. Takie przymiotniki są najczęściej używane jako rzeczowniki w liczbie mnogiej, w formie określonej:
de arbejdsløse
de voksne
de unge
Liczba pojedyncza
nieokreślona
Vi har en ansat som samler på frimærker.
określona
Den ansatte ville have ferie.
Liczba mnoga
nieokreślona
Vi har 16 ansatte .
określona
De ansatte gik i strejke.
Niektóre przymiotniki wymagają użycia określonego przyimka. Na przykład:
dygtig til
dobry w
dygtig til at male
flink til
chętny do
flink til at lave indkøb
flittig til
robić coś z zapałałem
flittig til at lave lektier
forelsket i
zakochany w
Jørgen er forelsket i Anna
forskellig fra
różny od
skruer er forskellige fra søm
forvirret over
roztargniony czymś
forvirret over nyhederne
glad for
uradowany czymś
jeg er glad for at se dig
god til
dobry do/ w
god til at bokse
god mod
dobry dla
god mod dyr
høflig overfor
uprzejmy wobec
høflig overfor alle
interesseret i
zainteresowany czymś
interesseret i politik
kærlig overfor
czuły wobec
kærlig overfor hende
nervøs over
czegoś
hun er nervøs over ham
nysgerrig efter
ciekawy czymś
nysgerrig efter at vide noget
venlig overfor
miły wobec
venlig overfor sine ansatte
vild med
zachwycony czymś
vild med frikadeller