lacedemoński

lacedemoński (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌlaʦ̑ɛdɛ̃ˈmɔ̃j̃sʲci], AS: [lacedẽmõĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.• akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z Lacedemonem, dotyczący Lacedemonu lub Lacedemończyków

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	lacedemoński		lacedemońska	lacedemońskie	lacedemońscy	lacedemońskie
dopełniacz	lacedemońskiego		lacedemońskiej	lacedemońskiego	lacedemońskich
celownik	lacedemońskiemu		lacedemońskiej	lacedemońskiemu	lacedemońskim
biernik	lacedemońskiego	lacedemoński	lacedemońską	lacedemońskie	lacedemońskich	lacedemońskie
narzędnik	lacedemońskim		lacedemońską	lacedemońskim	lacedemońskimi
miejscownik	lacedemońskim		lacedemońskiej	lacedemońskim	lacedemońskich
wołacz	lacedemoński		lacedemońska	lacedemońskie	lacedemońscy	lacedemońskie
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Lacedemon m, Lacedemończyk m, Lacedemonka ż, lacedemońskość ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• francuski: (1.1) lacédémonien
• rosyjski: (1.1) лакедемонский
• starogrecki: (1.1) Λακεδαιμόνιος

źródła: