debel

debel (język polski)

debel (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈdɛbɛl], AS: [debel]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) sport. gra parami; zob. też debel w Wikipedii

(1.2) karc. kontra w brydżu

(1.3) sport. żegl. typ dwuosobowej łodzi z czterema wiosłami

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	debel	deble
dopełniacz	debla	debli / deblów
celownik	deblowi	deblom
biernik	debla	deble
narzędnik	deblem	deblami
miejscownik	deblu	deblach
wołacz	deblu	deble

przykłady:

(1.1) W styczniu w Australii odpadł w pierwszej rundzie singla i w ćwierćfinale debla.

składnia:

kolokacje:

(1.1) debel mieszany

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) gra

(1.3) łódź

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. double

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) doubles
• czeski: (1.1) čtyřhra ż
• fiński: (1.1) nelinpeli
• francuski: (1.1) double m
• niemiecki: (1.1) Doppel n
• węgierski: (1.1) páros

źródła:

debel (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) gruby

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: