chronometr

chronometr (język polski)

chronometr (1.1)

chronometr (1.2)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) metrol. bardzo dokładny zegar, stosowany w astronomii, geodezji i nawigacji; zob. też chronometr w Wikipedii

(1.2) daw. zegarek kieszonkowy

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	chronometr	chronometry
dopełniacz	chronometru	chronometrów
celownik	chronometrowi	chronometrom
biernik	chronometr	chronometry
narzędnik	chronometrem	chronometrami
miejscownik	chronometrze	chronometrach
wołacz	chronometrze	chronometry

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zegar

(1.2) zegarek

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. chronometria ż

przym. chronometryczny, chronometrowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. χρόνος + μέτρον (khrónos + métron) → czas + miara

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) chronometer, timekeeper
• baskijski: (1.1) kronometro
• białoruski: (1.1) хранометр m
• bułgarski: (1.1) хронометър m
• duński: (1.1) kronometer n
• francuski: (1.1) chronomètre m
• hiszpański: (1.1) cronómetro m
• interlingua: (1.1) chronometro
• litewski: (1.1) chronometras m
• niemiecki: (1.1) Chronometer n lub m
• norweski (bokmål): (1.1) kronometer n
• norweski (nynorsk): (1.1) kronometer n
• rosyjski: (1.1) хроно́метр m
• słowacki: (1.1) chronometer m
• słoweński: (1.1) kronometer m
• szwedzki: (1.1) kronometer n
• węgierski: (1.1) kronométer
• włoski: (1.1) cronometro m

źródła: