sowizdrzał
Wygląd
sowizdrzał (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) przest. żartowniś charakteryzujący się prześmiewczą i niepokorną postawą wobec wysoko postawionych osób oraz wobec oficjalnych norm społeczno-kulturowych
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sowizdrzał sowizdrzałowie dopełniacz sowizdrzała sowizdrzałów celownik sowizdrzałowi sowizdrzałom biernik sowizdrzała sowizdrzałów narzędnik sowizdrzałem sowizdrzałami miejscownik sowizdrzale sowizdrzałach wołacz sowizdrzale sowizdrzałowie depr. M. i W. lm: (te) sowizdrzały
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) błazen
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sowizdrzalstwo n
- przym. sowizdrzalski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- Od Dyla Sowizdrzała (niem. Till Eulenspiegel < dolnoniem. Dyl Ulenspegel), postaci z folkloru północnych Niemiec. Polskie słowo, niegdyś zapisywane też sowiźrzał, to kalka przydomka niem. Eulenspiegel rozbitego na Eule → sowa + Spiegel → zwierciadło (st.pol. źrzadło[1]). Istnieją sugestie, że ten dolnoniemiecki przydomek był grą słów z dolnoniem. ul'n + Spegel → dosł. wytrzyj[2] (mi) lustro[3], przy czym "lustro" należy rozumieć jak w dzisiejszej polskiej gwarze łowieckiej, gdzie oznacza jasny zad zwierzyny płowej. Cały przydomek miałby więc być odpowiednikiem podałuj mnie w dupę[4].
- uwagi:
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) Eulenspiegel m
- wilamowski: (1.1) suøvižoł m
- źródła:
- ↑ Hasło „źrzadło” w: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki, M. Arcta Słownik Staropolski, 1920.
- ↑ Paul Hansen: ulen w: Die niederdeutsche Literatur Wörterbuch
- ↑ Paul Hansen: Spegel w: Die niederdeutsche Literatur Wörterbuch
- ↑ Paul Oppenheimer, "Introduction", w: Till Eulenspiegel: His Adventures, Routledge, 1991, p. LXIII