Emir

Emir (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɛ̃mʲir], AS: [ẽmʹir], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Emir	Emirowie
dopełniacz	Emira	Emirów
celownik	Emirowi	Emirom
biernik	Emira	Emirów
narzędnik	Emirem	Emirami
miejscownik	Emirze	Emirach
wołacz	Emirze	Emirowie

przykłady:

(1.1) Emir Kusturica to znany serbski reżyser.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Emir • brat / kuzyn / wujek / dziadek Emir • mężczyzna imieniem (o imieniu) Emir • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Emir • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Emir • otrzymać / dostać / przybrać imię Emir • dzień imienin / imieniny Emira

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. emir m, emirat m, Emiratczyk mos, Emiratka ż

przym. emiracki

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) serb. Емир < arab. أمير

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Emir
• bośniacki: (1.1) Emir m
• serbski: (1.1) Емир m
• turecki: (1.1) Emir

źródła:

Emir (język niemiecki)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) emir (tytuł)

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Emir	die Emire
dopełniacz	des Emirs	der Emire
celownik	dem Emir	den Emiren
biernik	den Emir	die Emire

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Emir (język turecki)

wymowa:

IPA: [emiɾ]

podział przy przenoszeniu wyrazu: E•mir

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) imię męskie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

arab.

uwagi:

źródła: