tahin

tahin (język duński)

tahin (1.1) i en glasskål

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) spoż. tahini

odmiana:

(1.1) (en) tahin, tahinen, blm

przykłady:

(1.1) Jeg vil forsøge at tilberede en hjemmelavet hummus med tahin; har allerede fundet en nem opskrift. → Chcę spróbować przyrządzić domowy hummus z tahini; znalazłam już prosty przepis.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

arab. طحينة

uwagi:

war. tahina w, tahine w, tahini w

źródła:

tahin (język turecki)

tahin (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) spoż. tahini

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

arab. طحينة

uwagi:

źródła: