enolog

enolog (język polski)

wymowa:

IPA: [ɛ̃ˈnɔlɔk], AS: [ẽnolok], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) specjalista w dziedzinie enologii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	enolog	enologowie / enolodzy
dopełniacz	enologa	enologów
celownik	enologowi	enologom
biernik	enologa	enologów
narzędnik	enologiem	enologami
miejscownik	enologu	enologach
wołacz	enologu	enologowie / enolodzy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. enologiczny

rzecz. enologia ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

zob. enologia

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) oenologist, enologist
• duński: (1.1) ønolog w
• hiszpański: (1.1) enólogo m
• nowogrecki: (1.1) οινολόγος m
• szwedzki: (1.1) enolog w

źródła:

enolog (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) enolog

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. enologija ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

enolog (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) enolog

odmiana:

(1.1) en enolog, enologen, enologer, enologerna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. enologi

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: