разбуральнік
разбуральнік (język białoruski)
[edytuj]- transliteracja:
- razburalʹnìk
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. разбурэнне n
- forma żeńska разбуральніца ż
- czas. разбураць ndk., разбурыць dk.
- przym. разбуральны, разбуральніцкі
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „burzyciel” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 46.