virtuos

virtuos (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) wirtuoz

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	virtuos	virtuosové
dopełniacz	virtuosa	virtuosů
celownik	virtuosovi / virtuosu	virtuosům
biernik	virtuosa	virtuosy
wołacz	virtuose	virtuosové
miejscownik	virtuosovi / virtuosu	virtuosech
narzędnik	virtuosem	virtuosy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. virtuoska ż, virtuozita

przym. virtuózní

przysł. virtuózně

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

virtuos (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [vɪʁˈtu̯oːs]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wirtuozerski

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der virtuose ein virtuoser virtuoser	die virtuose eine virtuose virtuose	das virtuose ein virtuoses virtuoses	die virtuosen virtuosen virtuose
Gen.	słaba mieszana mocna	des virtuosen eines virtuosen virtuosen	der virtuosen einer virtuosen virtuoser	des virtuosen eines virtuosen virtuosen	der virtuosen virtuosen virtuoser
Dat.	słaba mieszana mocna	dem virtuosen einem virtuosen virtuosem	der virtuosen einer virtuosen virtuoser	dem virtuosen einem virtuosen virtuosem	den virtuosen virtuosen virtuosen
Akk.	słaba mieszana mocna	den virtuosen einen virtuosen virtuosen	die virtuose eine virtuose virtuose	das virtuose ein virtuoses virtuoses	die virtuosen virtuosen virtuose

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Virtuosität ż, Virtuose m, Virtuosin ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: