sepulkralny
Wygląd
sepulkralny (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) grobowy, nagrobkowy, cmentarny[1][2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik sepulkralny sepulkralna sepulkralne sepulkralni sepulkralne dopełniacz sepulkralnego sepulkralnej sepulkralnego sepulkralnych celownik sepulkralnemu sepulkralnej sepulkralnemu sepulkralnym biernik sepulkralnego sepulkralny sepulkralną sepulkralne sepulkralnych sepulkralne narzędnik sepulkralnym sepulkralną sepulkralnym sepulkralnymi miejscownik sepulkralnym sepulkralnej sepulkralnym sepulkralnych wołacz sepulkralny sepulkralna sepulkralne sepulkralni sepulkralne
- przykłady:
- (1.1) Cmentarz jest miejscem sepulkralnym.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) grobowy, nagrobny, nagrobkowy, cmentarny, pogrzebowy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. sepulcralis[2] (grobowy) od łac. sepulcrum (grób, grobowiec, nagrobek) z łac. sepelire (grzebać zmarłego)[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „sepulkralny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 2,0 2,1 Hasło „sepulkralny” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „sepulkralny” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.