rzecznictwo
rzecznictwo (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) występowanie jako obrońca bądź rzecznik kogoś lub czegoś, popieranie jakiejś sprawy[1]
- (1.2) wypowiadanie się w imieniu jakiejś innej osoby[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rzecznictwo rzecznictwa dopełniacz rzecznictwa rzecznictw celownik rzecznictwu rzecznictwom biernik rzecznictwo rzecznictwa narzędnik rzecznictwem rzecznictwami miejscownik rzecznictwie rzecznictwach wołacz rzecznictwo rzecznictwa
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rzecznik mos, rzeczniczka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) advocacy
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „rzecznictwo” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
