ausrücken

ausrücken (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈaʊ̯sˌʀʏkn̩] ​

znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) wojsk. wyruszać, wyruszyć, ruszać, ruszyć, wymaszerować, wyjeżdżać, wyjechać, wychodzić, wyjść

(1.2) pot. zwiewać, zwiać, uciekać, uciec

(1.3) druk. wysuwać (się), wysunąć (się) przed lub za brzeg tekstu

odmiana:

(1.1-2) ausrück|en (rückt aus), rückte aus, ausgerückt (sein)

(1.3) ausrück|en (rückt aus), rückte aus, ausgerückt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ausrücken n, Ausrückung ż, Ausrücker m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: rücken • abrücken • anrücken • aufrücken • ausrücken • berücken • einrücken • entrücken • fortrücken • heranrücken • herausrücken • herrücken • herumrücken • herüberrücken • hervorrücken • hinausrücken • hinrücken • hinüberrücken • nachrücken • rausrücken • verrücken • vorrücken • zurechtrücken • zusammenrücken

źródła: