εξαιρετικός

εξαιρετικός (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ekseretiˈkos]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wyjątkowy, nadzwyczajny

(1.2) wspaniały, niezwykły

odmiana:

P1

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. εξαίρεση, εξαιρετικότητα

przym. εξαιρέσιμος, εξαιρετέος

czas. εξαιρώ, εξαίρω

związki frazeologiczne:

etymologia:

zob. εξαιρώ

uwagi:

źródła: