ragionevole

ragionevole (język włoski)

wymowa:

IPA: /ra.ʤo.ˈne.vo.le/

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) rozumny, myślący

(1.2) rozsądny, rozważny

(1.3) sensowny, rozsądny

(1.4) słuszny, uzasadniony

(1.5) rozsądny, umiarkowany, przystępny

odmiana:

(1.1-5) lp ragionevole m ż; lm ragionevoli m ż

przykłady:

(1.1) L'uomo è un animale ragionevole. → Człowiek jest zwierzęciem myślącym.

(1.2) Cerca di essere ragionevole, non insistere! → Spróbuj być rozsądny/-a, nie nalegaj!

(1.3) La tua proposta non mi pare ragionevole. → Twoja propozycja nie wydaje mi się sensowna.

(1.4) La sua preoccupazione è ragionevole. → Jego/Jej niepokój jest uzasadniony.

(1.5) L'ho pagato un prezzo ragionevole. → Zapłaciłem/-am za niego rozsądną cenę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) intelligente, pensante, raziocinante, razionale

(1.2) coscienzioso, equilibrato, equo, misurato

(1.3) assennato, equilibrato, saggio, sensato

(1.4) fondato, giustificato, lecito, legittimo, motivato, plausibile

(1.5) adeguato, congruo, conveniente, corretto, giusto, legittimo, onesto

antonimy:

(1.1) irragionevole, irrazionale

(1.2) esagerato, iniquo

(1.3) dissennato, incosciente, insensato, irragionevole, irresponsabile, sconsiderato, stolido, stolto

(1.4) illegittimo, immotivato, inaccettabile, inammissibile, infondato, ingiustificato, irragionevole

(1.5) assurdo, esorbitante, folle, irragionevole, pazzesco, smodato, spropositato

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ragionamento m, ragionatore m, ragionatrice ż, ragione ż, ragioneria ż, ragionerista m ż, ragionevolezza ż, ragioniera ż, ragioniere m

czas. ragionare

przym. ragionante, ragionativo, ragionato, ragionieresco, ragionieristico

przysł. ragionatamente, ragionevolmente

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. ragione + -evole

uwagi:

(1.2) zobacz też: Indeks:Włoski - Cechy charakteru

źródła: