-ība

-ība (język łotewski)

wymowa:

znaczenia:

przyrostek

(1.1) przyrostek tworzący rzeczownik od przymiotnika, oznaczający cechę opisywaną przez ten przymiotnik bądź z nim związaną

odmiana:

przykłady:

(1.1) pilnība → pełnia, kompletność

(1.1) mīlestība → miłość

(1.1) brīvība → wolność

(1.1) divvalodība → dwujęzyczność

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

przyrostek bałtosłowiański, również w język polskim (-ba); por. pol. gędźba czy ros. борьба

uwagi:

słowa utworzone za pomocą tego przyrostka są rodzaju żeńskiego

zobacz słowa kończące się na „-ība”

źródła: