व्याकरण

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

व्याकरण (hindi)[edytuj]

transliteracja:
IAST: vyākaraṇ; polska: wjakran
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gramatyka[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
sanskr. व्याकरण (vyākaraṇa)
uwagi:
źródła:

व्याकरण (język marathi)[edytuj]

transliteracja:
IAST: vyākaraṇ
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) jęz. gramatyka[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
sanskr. व्याकरण (vyākaraṇa)
uwagi:
źródła:

व्याकरण (sanskryt)[edytuj]

transliteracja:
IAST: vyākaraṇa
wymowa:
IPA/ʋjaːkərəɳʌ/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) analiza
(1.2) jęz. gramatyka
(1.3) proroctwo
(1.4) manifestacja, ujawnienie[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: