שווײַגן

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

שווײַגן (jidysz)[edytuj]

transliteracja:
YIVO: shvaygn; polska: szwajgn
wymowa:
IPA/ˈʃvajgn/
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) milczeć

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) milczenie
odmiana:
(1.1) lp איך שווײַג, דו שווײַגסט, ער / זי / עס שווײַגט ‖ lm מיר שווײַגן, איר שווײַגט, זיי שווײַגן ‖ fp האָבן + געשוויגן
przykłady:
(1.1) אַ מענטש לערנט זיך רעדן זייער פֿרי, שווײַגןזייער שפּעט.‏ → Człowiek uczy się mówić bardzo wcześnie, milczećbardzo późno[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) רעדן, זאָגן
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
שווײַגן ווי יורקעס הונטnie puszczać pary z ust, trzymać gębę na kłódkę[2]
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Salcia Landmann, Jiddisch: Das Abenteuer einer Sprache. Mit kleinem Lexikon jiddischer Wörter und Redensarten sowie jiddischen Anekdoten, Ullstein, Frankfurt a.M. / Berlin 1987, ISBN 3-548-35240-5, s. 252 / 413.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „הונט” w: Uriel Weinreich, Modern English-Yiddish, Yiddish-English dictionary, YIVO Institute for Jewish Research, Nowy Jork 1968, s. 640.