פֿײַנט

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

פֿײַנט (jidysz)[edytuj]

transliteracja:
YIVO: faynt; polska: fajnt
wymowa:
IPA/fajnt/; IPA[faɛ̯nt]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wróg, nieprzyjaciel, przeciwnik
odmiana:
(1.1) lp פֿײַנט; lm פֿײַנט
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) שׂונא, צורר, קעגנער / קעגענער
antonimy:
(1.1) פֿרײַנד
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. פֿײַנטשאַפֿט
związki frazeologiczne:
פֿײַנט האָבןnienawidzić
פֿײַנט קריגןznienawidzić
etymologia:
śwn. vīnt, por. niem. Feind
uwagi:
Wyraz spotykany przede wszystkim w wymienionych związkach frazeologicznych; w użyciu samodzielnym stosuje się częściej wariant פֿײַנד.
źródła: