індывідуальны

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

індывідуальны (język białoruski)[edytuj]

transliteracja:
ìndyvìdualʹny
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) indywidualny (właściwy jednostce, typowy dla konkretnej osoby, swoisty)
(1.2) indywidualny (przeznaczony do osobistego użytku, znajdujący się w osobistym posiadaniu)[1]
(1.3) jednostkowy[2]
odmiana:
(1.1-3) lp M. індывіду́альны (-ая, -ае), D. індывіду́альнага (-ай/ае, -ага), C. індывіду́альнаму (-ай, -аму), B. індывіду́альны (-ую, -ае), N. індывіду́альным (-ай/аю, -ым), Ms. індывіду́альным (-ай, -ым); lm M. індывіду́альныя, D. індывіду́альных, C. індывіду́альным, B. індывіду́альныя, N. індывіду́альнымі, Ms. індывіду́альных[3]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) індывідуальны густ • індывідуальныя рысы
(1.2) індывідуальны жылы дом / транспарт / пакет • індывідуальны прадпрымальнік • індывідуальная гаспадарка
(1.3) індывідуальны выпадак
synonimy:
(1.1) асабісты
(1.3) адзінкавы, асобны
antonimy:
(1.2) калектыўны
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. індывідуум m, індывідуальнасць ż, індывідуалізм m, індывідуаліст m, індывідуалістка ż
czas. індывідуалізаваць
przym. індывідуалістычны
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: