юнга

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

юнга (język białoruski)[edytuj]

transliteracja:
ûnga
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) mar. junga, chłopiec okrętowy[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Junge[2]
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „chłopiec” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 57.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „юнга” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.

юнга (język rosyjski)[edytuj]

transliteracja:
ûnga
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik żywotny, rodzaj męski lub żeński

(1.1) mar. junga
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: