шчасліўчык

шчасліўчык (język białoruski)

transliteracja:

ščaslìŭčyk

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pot. szczęściarz

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) шчаслівец

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. шчасце n, шчаслівец m, шчаслівасць ż, шчаснасць ż

forma żeńska шчасліўка ż

czas. шчасціць, шчаслівіць, шчаслівіцца

przym. шчаслівы, шчасны

przysł. шчасна

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: