чытальніца

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

чытальніца (język białoruski)[edytuj]

transliteracja:
čytalʹnìca
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) deklamatorka (kobieta mistrzowsko odczytująca na głos utwory literackie)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) дэкламатарка
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. чытальня ż, чытанка ż, чытач m, чытачка ż, чытальнасць ż, чытэльнасць ż, чытабельнасць ż, чытка ż, чытанне n
forma męska чытальнік m
czas. чытаць ndk., чытацца ndk., прачытаць dk., зачытаць dk.
przym. чытальны, чытэльны, чытабельны
przysł. чытальна, чытэльна, чытабельна
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=чытальніца&oldid=7007244”