чума

чума (język białoruski)

transliteracja:

čuma

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. dżuma

(1.2) przen. dżuma, zaraza

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. чумны m

przym. чумны

związki frazeologiczne:

карычневая чума → brunatna zaraza, faszyzm

etymologia:

uwagi:

źródła:

чума (język bułgarski)

transliteracja:

čuma

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. dżuma

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) епидемия от чума → epidemia dżumy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. чумен, чумав

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

чума (język rosyjski)

transliteracja:

čuma

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj żeński

(1.1) med. dżuma

odmiana:

(1.1) blm,

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	чума́
dopełniacz	чумы́
celownik	чуме́
biernik	чуму́
narzędnik	чумо́й przest. чумо́ю
miejscownik	чуме́

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. чумной m

przym. чумной

związki frazeologiczne:

чума египетская → plaga egipska • коричневая чума → brunatna zaraza, faszyzm

etymologia:

uwagi:

źródła:

чума (język ukraiński)

transliteracja:

čuma

wymowa:

чума́ zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. dżuma

odmiana:

(1.1) blm;

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	чума́
dopełniacz	чуми́
celownik	чумі́
biernik	чуму́
narzędnik	чумо́ю
miejscownik	на/у чумі́
wołacz	чу́мо

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. чумни́й

związki frazeologiczne:

etymologia:

źródłosłów dla pol. dżuma

uwagi:

źródła: