чудак

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

чудак (język bułgarski)[edytuj]

transliteracja:
čudak
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) cudak, dziwak
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. чудо n, чудатост ż, чудноватост ż, чудачество n, чудовище n, чудовищност ż
przym. чуден, чудесен, чудат, чудноват, чудачески, чудовищен, чудодеен
przysł. чудно, чудесно, чудато, чудновато, чудовищно, чудодейно
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

чудак (język ukraiński)[edytuj]

transliteracja:
čudak
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) cudak
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) дивак, pot. чудій, pot. чудар, pot. чудило
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. чудо n, чудасія ż, чудовість ż, чудесність ż, чудність ż, чуднуватість ż, чудакуватість ż, чуднота ż, чудесник m, чудесниця ż, чудій m, чудійка ż, чудар m, чудило m, чудацтво n, чудернацтво n, чудовисько n, чудисько n, чудерство n, чудище n, чудовище n
forma żeńska чудачка ż
czas. чудувати ndk., чудуватися ndk., чудити ndk., чудитися ndk.
przym. чудовий, чудовний, чудесний, чудний, чуднуватий, чудакуватий, чудацький, чудернацький
przysł. чудово, чудовно, чудесно, чудно, чуднувато, чудакувато, чудернацьки, чудернацько
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: