читатель

читатель (język rosyjski)

читатель (1.1)

читатели (1.2)

transliteracja:

čitatelʹ

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) czytelnik (ktoś czytający)

(1.2) czytelnik (klient biblioteki)

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	чита́тель	чита́тели
dopełniacz	чита́теля	чита́телей
celownik	чита́телю	чита́телям
biernik	чита́теля	чита́телей
narzędnik	чита́телем	чита́телями
miejscownik	чита́теле	чита́телях

przykłady:

(1.1) Жил-был газетчик, и жил-был читатель. Газетчик был обманщик — все обманывал, а читатель был легковерный — всему верил. → Żył raz sobie gazeciarz i żył też sobie czytelnik. Gazeciarz był oszustem - ciągle oszukiwał, a czytelnik był łatwowierny - we wszystko wierzył.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. чтение n, читальня ż

forma żeńska читательница ż

czas. читать

przym. читательский, читальный

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: