чиновник

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

чиновник (język bułgarski)[edytuj]

transliteracja:
činovnik
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) urzędnik
(1.2) pejor. urzędas, biurokrata
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. чиновничество n, чиновничестване n
forma żeńska чиновничка ż
czas. чиновничествам ndk.
przym. чиновнически, чиновнишки
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

чиновник (język rosyjski)[edytuj]

transliteracja:
činovnik
wymowa:
IPA[ʨɪˈnovnʲɪk]
?/i
znaczenia:

rzeczownik żywotny, rodzaj męski

(1.1) urzędnik
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pogard. чинуша
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. чин m, чиновничество n
przym. чиновничий
przysł. по-чиновничьи
związki frazeologiczne:
etymologia:
źródłosłów dla kaz. шенеунік
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Rosyjski - Zawody
źródła:

чиновник (język ukraiński)[edytuj]

transliteracja:
činovnik
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) urzędnik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) службовець
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. чин m, чиновність ż, чиновництво n
zdrobn. чиновничок m
przym. чиновний, чиновницький
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: