челядь

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

челядь (język ukraiński)[edytuj]

transliteracja:
čelâdʹ
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. czeladź
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. челядник m, челядниця ż, челядин m, челядинка ż, челядинець m, челядка ż, челядникування n, челядня ż, челядна ż, челядницька ż
czas. челядникувати ndk.
przym. челядинський, челядницький
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *čeljadь < prasł. *čelo + *-jadь < praindoeur. *kelo[1]; etymologicznie powiązane z prasł. *čelověk[1]
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Antoni Śmieszek, Polski człowieczek = „źrenica” i kilka innych semicko-indoeuropejskich analogii znaczeniowych, „Język Polski” nr 4/1914, s. 126.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=челядь&oldid=7558421”