цельца

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

цельца (język białoruski)[edytuj]

transliteracja:
celʹca
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ciałko[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. цела n, цялеснасць ż
przym. цялесны
przysł. цялесна
związki frazeologiczne:
etymologia:
zdrobn. od białor. цела
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „ciałko” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 64.