фін

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

фін (język białoruski)[edytuj]

transliteracja:
fìn
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) Fin[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. фінская ż
forma żeńska фінка ż
przym. фінскі
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „фіны” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.

фін (język ukraiński)[edytuj]

transliteracja:
fìn
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) Fin
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) фінляндець
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska фінка ż
przym. фінський
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: