Przejdź do zawartości

умець

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
transliteracja:
umecʹ
wymowa:
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) umieć
odmiana:
(1.1) lp 1 умею, 2 умееш, 3 умее; lm 1 умеем, 2 умееце, 3 умеюць; умеў, умела, умелі
przykłady:
(1.1) Ён не ўмеў адказаць на пытанне.On nie umiał odpowiedzieć na pytanie.
składnia:
kolokacje:
(1.1) умець пісаць / чытаць / плаваць / водзіць машыну / гаварыць па-беларуску / па-польску
synonimy:
(1.1) валодаць уменнем, здольнасцю што-небудзь рабіць
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. уменне n, умельства n
przym. умелы
przysł. умела
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: