турчин

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

турчин (język bułgarski)[edytuj]

transliteracja:
turčin
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) Turek
odmiana:
przykłady:
(1.1) Едното заптие, стар и дебел турчин, плесна с бича си и ги изпсува. → Jeden żandarm, stary i gruby Turek, strzelił z bata i sklął ich.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Турция ż, турски m
forma żeńska туркиня ż
przym. турски
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=турчин&oldid=6374599”