спътник

спътник (język bułgarski)

transliteracja:

sp″tnik

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) towarzysz (podróży), współpasażer

(1.2) astr. satelita

odmiana:

przykłady:

(1.2) Луната е единственият естествен спътник на Земята. → Księżyc jest jedynym naturalnym satelitą Ziemi.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. спътников

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.2) zobacz też: Indeks:Bułgarski - Astronomia

źródła: