сляпы

сляпы (język białoruski)

transliteracja:

slâpy

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dosł. ślepy

(1.2) przen. ślepy

(1.3) ślepy (zamknięty, bez wyjścia)

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) ślepy

odmiana:

(1.1) lp M. сляпы́ (-ая, -ое), D. сляпо́га (-ой/ое, -ога), C. сляпо́му (-ой, -ому), B. сляпо́га/ы (-ую, -ое), N. сляпы́м (-ой/ою, -ым), Ms. сляпы́м (-ой, -ым); lm M. сляпы́я, D. сляпы́х, C. сляпы́м, B. сляпы́х/ы́я, N. сляпы́мі, Ms. сляпы́х

(2.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	сляпы́	сляпы́я
dopełniacz	сляпо́га	сляпы́х
celownik	сляпо́му	сляпы́м
biernik	сляпо́га	сляпы́х
narzędnik	сляпы́м	сляпы́мі
miejscownik	сляпы́м	сляпы́х

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) сляпое шчаня → ślepe szczenię

(1.2) сляпая нянавісць → ślepa nienawiść

(1.3) сляпая кішка → ślepa kiszka

synonimy:

(1.2) безразважны

(2.1) сляпак

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) слепаваты

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. слепата ż, сляпень m, слепяцень m, сляпыш m, сляпак m, асляпленне n, сляпіца ż

czas. аслепнуць dk., слепнуць ndk., сляпіцца ndk.

przym. слепаваты

przysł. слепа

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: