словник

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

словник (język rosyjski)[edytuj]

transliteracja:
slovnik
wymowa:
IPA[ˈsɫovnʲɪk]
znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj męski

(1.1) jęz. hasłownik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. слово n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

словник (język ukraiński)[edytuj]

словни́к (1.1)
transliteracja:
slovnik
wymowa:
словни́к?/i zobacz zasady wymowy ukraińskiej
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) słownik[1]
odmiana:
(1.1) [2]
przykłady:
(1.1) Такого слова навіть у словнику знайти не можна.Takiego słowa nawet w słowniku nie można znaleźć.
składnia:
kolokacje:
(1.1) словник іншомовних (чужих) слівsłownik wyrazów obcychтлумачний / двомовний / етимологічний словник • часто́тний словни́кsłownik frekwencyjny
synonimy:
(1.1) przest. словар, przest. словниця
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. слово n, словечко n, словонько n, словеса lm, словесник m, словесниця ż, словесність ż, словар m, словниця ż, словникар m, словникарство n
zdrobn. словничок m
przym. словесний, словниковий, словарний, словникарський
przysł. словесно
tem. słow. слово-
związki frazeologiczne:
etymologia:
ukr. сло́во
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „словни́к” w: Słownik polsko-ukraiński ukraińsko-polski (wydanie piąte, poprawione i uzupełnione), Dom Wydawniczy „Czumacki Szlach”, Kijów 2012, ISBN 966-8272-16-1, s. 502.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „словни́к” w: Словники України online.