сабачуга

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

сабачуга (język białoruski)[edytuj]

transliteracja:
sabačuga
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) psisko[1]
(1.2) grub. łgarz, kłamca[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) лгун, ілгун, манюка
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. сабака m, сабачка m, сабачанё n, сабачаня n, сабачнік m, сабачніца ż, сабакарня ż, сабакар m, сабакарка ż, сабачына ż, сабачыя lm
czas. сабачнічаць ndk.
przym. сабачы, сабакаў, сабакарны, сабакарскі
związki frazeologiczne:
etymologia:
zgrub. od białor. сабака
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „сабачуга” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.