рубить

рубить (język rosyjski)

мужчина рубит (1.1)

transliteracja:

rubitʹ

wymowa:

IPA: [rʊˈbʲitʲ] ^ⓘ

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) rąbać

(1.2) szatkować

(1.3) wyrąbywać, wycinać

odmiana:

(1.1-3)

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1 os.	2 os.	3 os.	1 os.	2 os.	3 os.
bezokolicznik		руби́ть
czas teraźniejszy		рублю́	ру́бишь	ру́бит	ру́бим	ру́бите	ру́бят
czas przeszły	m	руби́л			руби́ли
	ż	руби́ла
	n	—		руби́ло
tryb rozkazujący		пусть рублю́	руби́	пусть ру́бит	давай(те) руби́ть	руби́те	пусть ру́бят
czas przyszły		бу́ду руби́ть	бу́дешь руби́ть	бу́дет руби́ть	бу́дем руби́ть	бу́дете руби́ть	бу́дут руби́ть
pozostałe formy imiesłów przymiotnikowy czynny czasu teraźniejszego ру́бящий imiesłów przymiotnikowy czynny czasu przeszłego руби́вший imiesłów przymiotnikowy bierny czasu teraźniejszego руби́мый imiesłów przymiotnikowy bierny czasu przeszłego ру́бленный imiesłów przysłówkowy współczesny рубя́ imiesłów przysłówkowy uprzedni руби́в, руби́вши

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: