примчаться
примчаться (język rosyjski)[edytuj]
- transliteracja:
- primčatʹsâ
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik zwrotny dokonany
- (1.1) przygalopować, przylecieć, przypędzić[1]
- odmiana:
- (1.1) koniugacja II
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. 2 os. 3 os. 1 os. 2 os. 3 os. bezokolicznik примча́ться czas teraźniejszy примчу́сь примчи́шься примчи́тся примчи́мся примчи́тесь примча́тся czas przeszły m примчи́лся примчи́лись ż примчи́лась n — примчи́лось tryb rozkazujący пусть примчу́сь примчи́сь пусть примчи́тся давай(те) примча́ться примчи́тесь пусть примча́тся czas przyszły бу́ду примча́ться бу́дешь примча́ться бу́дет примча́ться бу́дем примча́ться бу́дете примча́ться бу́дут примча́ться pozostałe formy imiesłów przymiotnikowy czynny czasu przeszłego примчи́вшийся imiesłów przysłówkowy uprzedni примчи́вшись
- przykłady:
- (1.1) Голова под каким-то предлогом объявил перерыв на полчаса и примчался ко мне за инструкциями[2]. → Przewodniczący pod jakimś pretekstem ogłosił półgodzinną przerwę i przypędził do mnie po instrukcje.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) примчать, принестись
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Jan Wawrzyńczyk, Wielki słownik rosyjsko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-15282-6.
- ↑ С.Д. Урусов, Три года государственной службы [w:] Записки. Три года государственной службы (Россия в мемуарах), Moskwa: Новое Литературное Обозрение, s. 502, ISBN 978-5-86793-655-6 (ros.).