праўда

праўда (język białoruski)

transliteracja:

praŭda

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) prawda

odmiana:

(1.1) blm

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	пра́ўда
dopełniacz	пра́ўды
celownik	пра́ўдзе
biernik	пра́ўду
narzędnik	пра́ўдай (-аю)
miejscownik	пра́ўдзе

przykłady:

(1.1) Няўжо гэта праўда? → Ejże, mówisz prawdę?

składnia:

kolokacje:

(1.1) сказаць праўду → powiedzieć prawdę • шукаць праўды → szukać prawdy • чыстая / шчырая праўда → czysta / szczera prawda

synonimy:

(1.1) ісціна

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. праўдзівы

związki frazeologiczne:

глядзець праўдзе ў вочы • рэзаць праўду у вочы • усімі праўдамі і няпраўдамі • przysłowia i powiedzenia: няма байкі без праўды • праўда вочы коле • праўда як алей, выйдзе наверх • хлеб-соль еш, а праўду рэж • што праўда, то праўда • што торба, то ня мех; што праўда, то ня грэх

etymologia:

uwagi:

źródła: