норвежский

норвежский (język rosyjski)

transliteracja:

norvežskij

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) norweski

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) norweski (język)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	m żw	m nżw	ż	n	żw	nżw
mianownik	норве́жский		норве́жская	норве́жское	норве́жские
dopełniacz	норве́жского		норве́жской	норве́жского	норве́жских
celownik	норве́жскому		норве́жской	норве́жскому	норве́жским
biernik	норве́жского	норве́жский	норве́жскую	норве́жское	норве́жских	норве́жские
narzędnik	норве́жским		норве́жской (норве́жскою)	норве́жским	норве́жскими
miejscownik	норве́жском		норве́жской	норве́жском	норве́жских
krótka forma	—		—	—	—

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) скандинавский

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Норвегия ż, норвежец m, норвежка ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: