нарис
нарис (język ukraiński)[edytuj]
- transliteracja:
- naris
- wymowa:
- на́рис zobacz zasady wymowy ukraińskiej
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- odmiana:
- (1.1) [2]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik на́рис на́риси dopełniacz на́рису на́рисів celownik на́рису, на́рисові на́рисам biernik на́рис на́риси narzędnik на́рисом на́рисами miejscownik на/у на́рисі на/у на́рисах wołacz на́рисе на́риси
- przykłady:
- (1.1) Цей коро́ткий на́рис мину́лого середньові́чної По́льщі, як части́ни збі́рної істо́рії По́льщі, Білору́сі, Литви́ й Украї́ни, охо́плює ду́же важли́вий пері́од — ма́йже полови́ну тисячолі́тньої істо́рії, коли́ було́ закла́дено міцну́ осно́ву по́льського суспі́льства, держа́ви й культу́ри в ра́мках західноєвропе́йського, христия́нського цивілізаці́йного про́стору.[3] → Ten krótki zarys przeszłości średniowiecznej Polski, będący częścią wspólnej historii Polski, Białorusi, Litwy i Ukrainy, obejmuje bardzo ważny okres — prawie połowę tysiącletniej historii, kiedy to położono solidne fundamenty polskiego społeczeństwa, państwa i kultury w ramach zachodnioeuropejskiej, chrześcijańskiej przestrzeni cywilizacyjnej.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „на́рис” w: Słownik polsko-ukraiński ukraińsko-polski (wydanie piąte, poprawione i uzupełnione), Dom Wydawniczy „Czumacki Szlach”, Kijów 2012, ISBN 966-8272-16-1, s. 392.
- ↑
Hasło „на́рис” w: Словники України online.
- ↑ Вступ w: Jerzy Kłoczowski, Історія Польщі до кінця XV століття, tłum. Наталя Яковенко, Instytut Europy Środkowo-Wschodniej, Lublin 2005, ISBN 83-85854-83-5, s. 11.
